تریل در موسیقی

تریل (Trill) تکنیکی در موسیقی است و اگر روی یک نت  گذاشته شود، آن نت و نت بالاترش به صورت پیاپی و به اندازه طول زمانی نت اصلی اجرا می‌شوند. اجرای این تکنیک نسبتاً تند انجام می‌شود و نباید از بازه زمانی نت اصلی بیشتر شود.

در ایتالیایی به آن Trillo گویند و در پارسی گاهی با تری یا غَلت از آن یاد می‌شود. نت‌های Trill باید با سرعت بالایی اجرا شوند. گاهی آنها با سرعت نت زینت و یا یک تک نت ترومولو می‌نوازند. در این حالت Trill صدایی نزدیک به ویبراتور پیدا می‌کند. در سازهای زهی زخمه‌ای مانند تنبور نیز از این تکنیک استفاده می‌شود. بویژه این تکنیک در کنار تکنیک گلیساندو بسیار زیبا است.

تکنیک تریل در موسیقی

برای اجرای تریل نماد tr را بر روی نت مورد نظر درج می‌کنند. اگر بخواهیم نت بالایی تریل را تغییر دهیم با استفاده از علائم تغییر دهنده نظیر بمل  (b) علامت تغییر را در بالای تریل می‌نویسیم.

نماد تریل در موسیقی

گاه خط مواجی بعد از نشانه تریل تا ابتدای نت بعدی کشیده می‌شود.

نُتِ آغاز تریل
امروزه آغاز tr از نت اصلی می‌باشد اما در گذشته (تا زمان هایدن و موتسارت ) از نت بالاتر شروع می‌شد. اکنون اگر آهنگساز بخواهد تریلینگ از نت بالاتر آغاز شود، نت کوچکی (نُتِ پیشای کوتاه یا آوجیاتورا) پیش از نت اصلی می‌نویسد.

نُتِ پایان تریل
تریلینگ معمولاً با نت اصلی به پایان می‌رسد. گاه در انتهای تریلینگ یک «گروپتو»، نت اصلی را به نت پس از آن پیوند می‌دهد.

تعداد نت‌های بکار رفته در تریل
تعداد نت‌های اصلی و بالایی در تریل بستگی به سلیقه اجراکننده و میزان درک او از مفهوم بیانی قطعه موسیقی دارد. واضح است که یک نت کشیده با سرعت تمپو کُند، تناوبِ بیشتری می‌طلبد تا یک نت کوتاه با سرعتِ تُند.

ویدیوی آموزش تریل در تنبور

اگر در حال تمرین و یادگیری تریل هستید بیش از اینکه روی سرعت اجرای خود تمرکز کنید، باید با دقت و هوشیاری بیشتری این کار را انجام دهید.

به جای اینکه نت‌ها را با سرعت دولاچنگ اجرا کنید سعی کنید آن ها را با کشش نت های سیاه اجرا کنید و پس از تسلط کامل به تدریج و پله پله سرعت خود را افزایش دهید.

تریل‌ها در حقیقت نوعی بیان هنری و استادانه در اجرای تکنیک های نوازندگی هستند. برخی نوازندگان فقط زمانی که در صفحه نت علامت تریل نوشته شده باشد آن را اجرا می‌کنند اما برخی دیگر قطعات خود را با تریل‌ها تزئین می‌کنند و مهارت نوازندگی خود را به رخ می‌کشند.

موسیقیدانان و نوازندگان دوران باروک از جمله افرادی بودند با درک از فضای موسیقی خود حداقل فضای ممکن را با استفاده از تریل ها به بداهه نوازی اختصاص می‌دادند.

شیوه‌ی اجرای تریل در سازها

در ساز پیانو، در حالی که می‌توانید تریلینگ را با هر دو انگشتی که بخواهید، بنوازید اما بهتر است آن را با قوی‌ترین انگشتانتان (انگشتان دوم و سوم) اجرا کنید. به سرعت، بین دو نت تناوب ایجاد کنید و روی نت اصلی، تریل را خاتمه دهید.

سازهای زهی و بادی چوبی

برای تریلینگ بر روی این سازها، باید تکیه‌ی انگشت شما بر روی نت پایینی تریل باشد و سپس با سرعت، نت بالایی را بنوازید. چه بر روی صفحه‌ی انگشت‌گذاری یک ساز زهی و چه کلیدهای خاصی از یک ساز بادی چوبی. تریلینگ را آهسته شروع کنید و تاکیدتان بر روی دقت و صحت اجرای تریل باشد.

سازهای فرت‌دار

تریلینگ بر روی یک ساز فرت‌دار مانند گیتار یا باس الکتریک، توسط تکنیک هَمِر آن (hammer-on) و پول‌آف (pull-off) اجرا می‌شود. به این صورت که؛ یک نت را روی صفحه‌ی انگشت‌گذاری توسط انگشت اشاره خود نگه می‌دارید. سپس توسط انگشتی دیگر (معمولا انگشت وسط یا انگشت حلقه) روی صفحه‌ی انگشت‌گذاری جهش می‌کنید و تریل را یک پله بالاتر از نت اصلی اجرا می‌کنید.

خلاصه و جمع‌بندی

تریل در موسیقی، ممکن است سوال بسیاری از افراد باشد تا بتوانند ذوق و توانمندی خود را در این عرصه به نمایش بگذارند. بدون تردید هنرجویانی که علاقه‌مند هستند تا دانش خود را گسترده کنند و آثاری فاخر را نیز خلق کنند با قطعات موسیقی دوره باروک همچون آثار بتهوون و موسیقی دوران کلاسیک مانند کنسرتو یا سونات بتهوون ناآشنا نیستند. یکی از شاخص‌ترین ویژگی‌های آنها باید الگو و تزیین متداولی از قرارگیری نت‌ها در ساختار را اشاره کرد.

تریل اصطلاحی است، برای اشاره به الگوی مشابه‌ای که نوازنده، دو نت که سرعت یکسان و تناوب را برای هنرنمایی، در نظر می‌گیرد. البته چنین مولفه‌ای تنها محدود به این قطعات نیست بلکه در موسیقی کلاسیک توانسته بدون اغراق به تفهیم سریع‌تر شخصیت ارزنده این هنر کمک کند. مانند سایر تکنیک‌های تریلینگ، نکته‌ی اصلی این است که به آرامی و دقیق تمرین کنید و به تدریج و در طول زمان، سرعت خود را افزایش دهید.