گلیساندو
گلیساندو (Glissando) تکنیک موسیقی است که نوازنده محدودهای صوتی را با سُراندن و گذر از همه نغمههای قابل اجرای ساز در آن محدوده، اجرا میکند. اجرای آن بر روی ساز، با سُرانیدن انگشت در طول سیم از پایین به بالا یا بهعکس انجام میشود.
گاهی در موسیقی پارسی از گلیساندو با نام سُرش نغمهای و یا لغزه یاد میشود. در سُرش نغمهای، روش اجرای گام به صورتی است که هر نُت به نُتِ قبلی یا بعدیِ آن چسبیده باشد. در دستگاههای موسیقی ایرانی مانند دستگاه ماهور و گوشههای ماهور از این تکنیک استفاده میشود. برای نواختن ساز تنبور نیز تکنیک گلیساندو مرسوم است برای نمونه در مقام بایه بایه و مقام سوار سوار از این تکنیک استفاده میشود.
معنی گلیساندو و کاربرد آن در موسیقی
گلیساندو یک اسلاید موزیکال است. واژه Glissando از واژه فرانسوی gelissez گرفته شده است که در لغت به معنی سُرخوردن است. برای این که بتوانید آهنگهای تنبور را به زیبایی و خیلی حرفهای بنوازید، نیاز به استفاده از تکنیک هایی دارید که در موسیقی وجود دارد. با استفاده از این تکنیکها میتوان از جذابیت های موسیقی بیشتر لذت ببرید و آهنگ هایی که مینوازیم را خیلی دلربا تر کنیم یکی از آن تکنیک ها، تکنیک گلیساندو است که در موسیقی کاربرد زیادی دارد.
آموزش گلیساندو در تنبور
در این ویدیو، روش اجرای تکنیک گلیساندو با تنبور آموزش داده شده است. این ویدیو توسط گروه آموزش تنبور نیاز تهیه گردید.
سُرش تکنیکی در اجرای موسیقی است که در آن نوازنده یک بازه صوتی را به صورت سراندن و با گذر از همه نتهای قابل اجرای یک ساز در آن بازه، اجرا می کند. اجرای آن برروی ساز، با سرانیدن انگشت درطول سیم از پایین به بالایا برعکس انجام می شود.
در این تکنیک روش اجرای گام به گونهای است که هر نت به نت قبلی یا بعدی آن چسبیده باشد. به عبارت دیگر گلیساندو در موسیقی گام سریع بی وقفه ای است که با لغزاندن انگشت روی کلاویهها یا سیم های هارپ یا دسته انگشت گذاری ویولن یا گیتار حاصل می شود،در سازهای بادی این حرکت با آوای لغزان پیوند دارد. در سازهای زهی زخمهای نیز باید انگشت از پردهای به پرده دیگر بلغزد.
آموزش تنبور | 22 دی 02