امیرحسین تفرشی‌پور

امیرحسین تفرشی‌پور از نوازندگان نسل نوی ساز تنبور است که به سال ۱۳۵۵ در تفرش متولد شد و در همان دوران نوجوانی موسیقی را آموخت. تفرشی از سال ۱۳۶۸ آموزش موسیقی را با سنتور نزد فرزانه زند آغاز کرد. سپس سه تار را با استاد جلال ذوالفنون و استاد مسعود شعاری آموزش دید. پس از آن بود که به ساز تنبور روی آورد و تنبور گوران را با استاد علی اکبر مرادی آموخت.

علاقه به ساز تنبور سبب شد تا پس از آن چند سال نیز به فراگیری دوتار خراسانی نزد استاد سعید طهرانی زاده بپردازند. آلبوم‌های «زیسته» و «این همانی» از کارهای ماندگاری است که این تنبورنواز نوآور ارائه کرده است. هرچند راه بسیار زیادی در پیش است اما او در این وادی جایگاهی ویژه برای خودش می‌طلبد.

کارنامه تنبورنوازی امیرحسین تفرشی‌پور

از فعالیت‌های او می‌توان به کنسرت‌های گوناگون با گروه موسیقی لاوچ به سرپرستی و آهنگسازی علی اکبر مرادی اشاره کرد. برنامه‌های دیگری نیز با ارکستر زهی کامه راتا به عنوان سولیست، به رهبری و آهنگسازی کیوان میرهادی زاده در کارنامه دارد. نوازندگی در آلبوم «دوواله» به آهنگسازی علی اکبر مرادی از کارهای او است. امیرحسین تفرشی‌پور در آلبوم کهنه هواران « کنسرتو تنبور» به آهنگسازی کیوان میرهادوی نیز نوازندگی و خوانندگی کرد.

ساز تنبور یکی از سازه‌های باستانی است که در دسته سازهای زهی قرار می‌گیرد. امیرحسین تفرشی‌پور نیز در این سازهای زهی زخمه‌ای تبحر بالایی دارد. این ساز در خراسان با نام دوتار و در آذربایجان با نام گپوز مشهور است و چگور نیز یکی دیگر از انواع آن است. به همین خاطر تفرشی نیز دوتار نوازی را در دستور کار خود قرار داد. آنچه این ساز را با دیگر سازهای زهی متفاوت می‌سازد جنبه عرفانی آن است. در نتیجه امیرحسین تفرشی‌پور آوای عرفانی را سرلوحه تلاش‌ها و آلبوم‌های خود نمود. در این نوشتار کوشش شد تا شرحی کوتاه از یک هنرمند تنبونواز دیگر ارائه شود.