فریبرز شاه‌ابراهیمی

فریبرز شاه‌ابراهیمی مقام دان، مفسر کلام، مولانا شناس و نوازنده تنبور، متولد سال ۱۳۴۵ زاده شهر صحنه است. او یار همیشگی سید خلیل عالی‌نژاد بود و در بسیاری برنامه‌های گروه باباطاهر و اجراهای خصوصی و خلوت‌های عارفانه همراه سید خلیل بود.

سید فریبرز فعالیت حرفه ای خود در عرصه موسیقی را از سال هزار و سیصد و شصت و پنج آغاز کرد. او در گروه شمس به سرپرستی کیخسرو پورناظری آغاز به کار نمود. استاد شاه‌ابراهیمی چند سالی در این گروه به فعالیت خود ادامه می‌داد تا آنکه در سال هزار و سیصد و هفتاد و دو به گروه باباطاهر به سرپرستی استاد سید خلیل عالی‌نژاد پیوست. این نوازنده فرهیخته تنبور از آن زمان تاکنون در این گروه مشغول به فعالیت است.

پیرامون فریبرز شاه‌ابراهیمی

سید فریبرز تسلط بسیاری به هفتاد و دو مقام تنبور مکتب صحنه دارند و یکی از بزرگترین مفسران کلام های یارسانی اند. یکی از مسائلی که در کردار و سخنان استاد سید فریبرز شاه ابراهیمی بسیار برجسته می نماید، علاقه و شیفتگی وافر وی نسبت به خداوندگار جلال الدین محمد بلخی معروف به مولانا است. تا جائی که می توان گفت چارچوب‌های نظری و اعتقادی فریبرز شاه‌ابراهیمی بر اساس مبانی صوفیانه و آموزه های مولوی می باشد. که با هم آمیختگیِ اندیشه های عرفانی و یارسانی، عاملی گشته برای تسلط این پیر وارسته به حقیقت وجود.

از جمله فعالیت‌های هنری او شرکت در برنامه تنبونوازی گروه باباطاهر در تالار وحدت است. او یکی از تنبورنوازان اصلی این گروه بود و بسیاری از نواهای ماندگار سید خلیل در همین تالار اجرا شدند. همچنین در این برنامه‌ها میرفرساد ملک‌نیا به دف‌نوازی در کنار فریبرز شاه‌ابراهیمی پرداخت و ترکیب آهنگ بسیار زیبایی را این دو نفر به اجرا درآوردند.

یکی دیگر از تنبورنوازی‌های ماندگار فریبرز در آهنگ مست ابد به آهنگسازی رامین کاکاوند است. کاکاوند می‌گوید اگر تنبورنوزازی فریبرز نبود هرگز این آهنگ به این زیبایی اجرا نمی‌شد. موفقیت این آهنگ تا جایی بود که بعدها کاکاوند آن را در آلبوم بوی بهشت با حسام سراج منتشر کرد. آهنگ حافظ خلوت‌نشین از آن آوازهای تنبور است که در آن نوای فریبرز شاه‌ابراهیمی به‌گوش می‌رسد. همچنین او در آلبوم ثنای علی و آلبوم آئین مستان نیز تنبورنوازی کرد که بسیار موفق بود.