مظفر منصوریان

مظفر منصوریان آهنگساز و نوازده پیشگام ساز تنبور متولد فروردین ۱۳۶۰ در کرمانشاه است که در نسل نوی تنبور ایران تحولی اساسی ایجاد کرد. او با ایجاد گروه مستور و گرد هم آوردن تعداد بسیار زیادی از نوازندگان تنبور شناخته شد. شاید پس از گروه شمس می‌توان گفت گروه مستور از بزرگترین و منسجم‌ترین گروه‌های تنبورنوازی است که مورد اقبال عمومی قرار دارد. بخش بزرگی از موفقیت این گروه مرهون کوشش‌های بابا مظفر است.

منصوریان تنبورنوازی را خیلی زود و به شیوه سنتی نزد اساتید زیادی فرا گرفت. از جمله اساتید بزرگی که روی او تاثیر زیادی داشتند می‌توان به سید خلیل عالی‌نژاد، مظفر برنجی و نصرالدین خاموشی اشاره کرد. پس از آن به‌صورت جدی‌تر و به‌صورت آکادمیک نیز تنبونوازی را دنبال کرد و ترکیبی از سنت و مدرنیسم را در تنبونوازی پیاده‌سازی نمود. مظفر منصوریان همچنان به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهد و پشتکار بسیاری در این زمینه دارد.

مظفر منصوریان و گروه مستور

منصوریان گروه مستور را با هدف ساخت یک گروه متشکل از نهصد نفر از تنبورنوازان بنیان نهاد. در باور اهل حق، «شاه خوشین» سپاهی نهصد نفره و نهصد ساز (سرنا، دهل، تنبور) داشت. این گروه بزرگ در یکی از اجراهای نخستین خود در بابا یادگار، ترانه حیدر مدد را اجرا کردند که بسیار با استقبال مواجه شد. پس از آن نیز اجرای گروهی «زار و پریشان» شهرت بسیار زیادی پیدا کرد و گروه مستور پایگاه مردمی والایی یافت.

این آهنگ در هشتم مهرماه سال ۱۳۹۵ در تکیه شاه‌حیاس در روستای جیحون‌آباد شهرستان صحنه اجرا شد. حبیب صلواتی تصاویر این مراسم را ضبط کرد که باید از او تقدیر نمود. نام اصلی آهنگ «زار و پریشان» است که شعر و آهنگ آن از بابا مظفر منصوریان است. نخستین اثر ماندگار گروه مستور در مقبره بابا یادگار در دالاهو ارائه شد. بابا مظفر و گروهش با اجرای «حیدر مدد» و «هی ساقی» در این اثر اعجاز کردند و حیدر مدد بسیار زیاد تماشا شد.

برای آشنایی با شیوه تدریس و فعالیت مظفر منصوریان می‌توانید ترانه آمان یا علی را گوش فرا دهید. آمان یا علی ذکری همراه با کلام و آواز در رسای مولای اهل حق و امام نخست شیعیان است که با ساز تنبور همراهی می‌شود.