گروه باباطاهر

گروه باباطاهر یک گروه تنبورنوازی به سرپرستی سید خلیل عالی‌نژاد بود که در سال ۱۳۶۸ تشکیل شد و در دهه هفتاد شکوفا گردید. این گروه با مرگ ناگهانی قلندر بی‌قرار، سیدخلیل عالی‌نژاد، از هم گسیخت و از بین رفت.

پیدایش گروه باباطاهر داستان خودش را دارد به گروه تنبونوازان صحنه برمی‌گردد. این گروه در دهه پنجاه به سرپرستی سید امرالله شاه‌ابراهیمی شکل گرفت و چند ویژگی منحصربه‌فرد داشت. نخست اینکه شاه‌ابراهیمی تنبور را از گوشه جمخانه خارج کرد و کنسرت‌های گوناگونی اجرا نمود. دو دیگر آنکه تنبورنوازان جوانی را معرفی و در گروه خود به آنها میدان داد.

سید خلیل با ترکیبی از ساز تنبور همراه با دف و عود، روی جدیدی از تنبورنوازی را معرفی نمود که هنوز الهام‌بخش نسل نوی تنبور است. کنسرت مشهود تالار وحدت اوج هنرمایی گروه باباطاهر است. همچنین آلبوم‌های آیین مستان و ثنای علی نیز میراث همین گروه است.

پیدایش گروه باباطاهر

یکی از برنامه‌های گروه تنبونوازان صحنه، کنسرت رامسر به سال ۱۳۵۶ است. در آن زمان افرادی مانند یحیی رعنایی که نوجوانی بود نیز حضور داشت. البته سیدخلیل هم بود و پس از آن تجربه بود که سید خلیل با یکی از دوستان نزدیکش یعنی فریبرز شاه‌ابراهیمی به فکر ساخت گروه جدیدی شد.

اعضای دیگر و توانمندی مانند رامین کاکاوند و میرفرساد ملک‌نیا نیز به آنها پیوستند و گروهی قدرتمند شکل گرفت. کمی بعد کامبیز محیط‌مافی، ایرج حق‌دوست و سیاوش اشرفی نیز به این گروه پیوستند.

یکی دیگر از اعضای این گروه بهرام خانی بود که با نظر سیدخلیل انتخاب شد. خانی اصالت تهرانی داشت و این یکی از ویژگی‌های گروه باباطاهر بود که بسیاری از تابوهای زمان خود را شکست.

اعضای گروه تنبورنوازی باباطاهر

بسیاری از بزرگان و تنبورنوازان برجسته شهر صحنه در گروه باباطاهر عضو بودند. این گروه در نزدیک به دو دهه فعالیت خود تنبورنوازان خوبی را جذب کرد و آثاری ماندگار خلق نمود. برخی از افراد این گروه عبارتند از:

سرپرست: سید خلیل عالی‌نژاد

دف: میرفرساد ملک‌نیا

عود: تورج علیون

تنبورنوازان: کامبیز محیط‌مافی، بهرام خانی، سیاوش اشرفی، فریبرز شاه‌ابراهیمی، مهدی موسوی پاک، رامین کاکاوند، ایرج حق‌دوست

اعضای گروه تنبور باباطاهر

پایان سخن

گروه باباطاهر یک گروه تنبورنوازی است که بوسیله سیدخلیل عالی‌نژاد بنیان گرفت و با مرگ او نیز از بین رفت. با این وجود این گروه هرگز فراموش نمی‌شود چرا که آثاری مانگار از خود برجای گذاشت که مشمول مرور زمان نخواهد شد. از بین آنها که ماندند شاید تنها فریبرز شاه‌ابراهیمی باشد که بتواند این گروه را احیا کند. البته سید فریبرز این روزها احوال روحی خوبی ندارد و از همان نخست نیز هرگز علاقه‌ای به خودنمایی نداشت. پس از این گروه بود که گروه تنبور شمس شکل گرفت و نوید روزهای خوبی را داد. در حال حاضر نیز گروه تنبور مستور از ویژگی‌های بسیار خوبی برای بزرگ شدن برخوردار است.