یحیی رعنایی

یحیی رعنایی

یحیی رعنایی در سال ۱۳۴۱ در شهرستان صحنه به دنیا آمد و فراگیری تنبور را از همان کودکی نزد استاد سید امرالله شاه ابراهیمی آغاز کرد. او مقام‌های حقانی و باستانی حوزه صحنه را نزد امرالله شاه ابراهیمی آموخت. مقام‌های منطقه گوران را نزد استاد عابدین خادمی و موسیقی سنتی و نوازندگی سه تار را نزد استادان جلال ذوالفنون و حسین علیزاده فرا گرفت.

رعنایی همچنین از محضر استادانی چون حسین روحتافی، سید ایاز قزوینه‌ای و درویش امیرحیاتی نیز بهره برد. از آثار وی در زمینه آهنگسازی می توان به مطرب تنبور، بنی آدم اعضای یکدیگرند، یاوران مسم، فدای دوست و باده نوشان اشاره کرد. او همچنان به فعالیت‌های هنری در حوزه موسیقی، همچون اجرای کنسرت، آهنگسازی، ساخت تنبور و آموزش موسیقی مشغول است.

پیرامون یحیی رعنایی

سید یحیی رعنایی در سال ۱۳۴۱ در شهرستان صحنه چشم به جهان گشود. ایشان در سن ۱۲ سالگی نزد استاد فقید، سید امرالله شاه ابراهیمی نوازندگی اصیل تنبور را فرا گرفت و پس از اتمام مقام های حوزه صحنه به شاگردی استاد عابدین خادمی پرداخت تا به نواخت هرچه بهتر مقام های گوران دست یازد. از اساتید بنامی که رعنایی از آنها کسب تجربه کرده می‌توان به استاد شهیر سید ایاز قزوینه ای، درویش امیر حیاتی، سید عزت الله یاری، سید ولی حسینی و سید منصور یاری اشاره کرد.

سید یحیی رعنایی از اعضای گروه همنوازان تنبور – به سرپرستی سید امرالله شاه ابراهیمی- بودند و اجرای بسیاری در قاب گروه نوازی و تک نوازی داشته اند:

  • اجرای برنامه در جشن فرهنگ و مردم اصفهان
  • اجرا در تالار وحدت و صدا و سیمای ایران در سالهای ۵۵-۵۶
  • کسب رتبه نخست در فستیوال دانش آموزی و دریافت دیپلم افتخار موسیقی
  • عضو گروه تنبورنوازان حفظ و اشاعه موسیقی استان کرمانشاه
  • اجرای کنسرتهای داخلی و خارجی
  • تدریس تنبور و سه تار

در میان تنبورنوازان هم‌نشل شاید بتوان یحیی رعنایی را با میرفرساد ملک‌نیا مقایسه کرد و شباهت بسیاری بین این دو وجود دارد. همچنین او در گروه نوازی خود با پویان رعنایی و شیرین محمدی نیز همکاری داشت.

آلبوم مقامات کهن تنبور

مقامات کهن تنبور ۵ پنجمین لوح از مجموعه “مقامات کهن تنبور” است که با پژوهش و تنبورنوازی یحیی رعنایی و با صدای پویان رعنایی منتشر شد. یحیی رعنایی درباره این مجموعه می‌گوید : «تنبور یکی از کهن‌ترین و غنی‌ترین گنجینه‌های فرهنگ و هنر ایران است. حضور باشکوه تنبور در سراسر تاریخ این سرزمین مرا بر آن داشت تا مقام‌های حقانی و نیایشی و باستانی مردم یارسان را گردآوری کنم. این مقامات از حدود قرن چهارم هجری تا اواسط قرن یازدهم در منطقه صحنه و پیرامون لکستان ساخته و پرداخته شده بودند».

بخش اعظم اشعار اثر حاضر از بیانات شیخ امیر انتخاب شدند. از او دیوانی به زبان کردی مشهور به «کلامات شیخ امیر» به جا مانده‌است. برخی از اشعار نیز از بیانات تیمور بانیاران برگزیده‌شد. هر پنج لوحِ مجموعه “مقامات کهن تنبور” را می‌توانید از بیپ تونز دانلود کنید.