مقام کاکه ردایی

مقام کاکه ردایی یکی از مقام‌های کلام حقانی ساز تنبور است که بسیار پرسوز و تمنا می‌باشد و کمتر نمونه مشابهی دارد. این مقام پر سوز و گداز گویا به میانجی میان دو قدرت یعنی شاه خوشین و بابافقیه به شفاعت و خواهش سروده شد. کاکه ردا یکی از یاران نزدیک شاه خوشین در قرن چهارم هجری است. شاید او نخستین کسی بود که شرایط آن زمان را برای دوره شاه خوشین فراهم ساخت [هفتاد و دو مقام تنبور].

نت تنبور مقام کاکه ردایی

نت تنبور این مقام به روایت سید امرالله شاه‌ابراهیمی در کوک شیخ امیری می‌باشد و میزان موسیقی آن آزاد است. مانند بسیاری مقام‌های کلام حقانی، این مقام نیز در لوح سینه عاشقان این آئیین محفوظ است. پویان و یحیی رعنایی دو نوازنده تنبور هستند که در آلبوم مقام‌های کهن تنبور این مقام را اجرا کردند.

سوارانیم سواران سراوند

دلیرانیم دلیران خداوند

مقامات کهن تنبور ۳ سومین لوح از مجموعه “مقامات کهن تنبور” است که با پژوهش و تنبورنوازی یحیی رعنایی و با صدای پویان رعنایی منتشر شد. یحیی رعنایی درباره این مجموعه می‌گوید : «تنبور یکی از کهن‌ترین و غنی‌ترین گنجینه‌های فرهنگ و هنر ایران است. حضور باشکوه تنبور در سراسر تاریخ این سرزمین مرا بر آن داشت تا مقام‌های حقانی و نیایشی و باستانی مردم یارسان را که از حدود قرن چهارم هجری تا اواسط قرن یازدهم در منطقه صحنه و پیرامون لکستان ساخته و پرداخته شده بودند، جمع‌آوری کنم».

بخش اعظم اشعار اثر حاضر از بیانات شیخ امیر برگزیده شد. از او دیوانی به زبان کردی مشهور به «کلامات شیخ امیر» تاکنون وجود وجود دارد. برخی از اشعار نیز از بیانات حضرت تیمور بانیاران برگزیده شد. مقام کاکه ردایی نیز در همین آلبوم اجرا شد که می‌توانید آن را دانلود کنید.

مقام‌های کلام حقانی (پردیوری و یاری) عرفانی‌ترین و مهم‌ترین مقام‌های تنبور هستند که از قداست بیشتری از دیگر مقام‌های تنبور برخوردارند. اشعار این مقام‌ها به زبان کردی و از متون مقدس یارسان هستند بنابراین از دخالت بیشتر در این زمینه پرهیز می‌شود.