کتاب سماع باران تنبور

کتاب سماع باران نوشته نوشین عقیقی است که به آموزش شیوه‌های تنبورنوازی می‌پردازد و بوسیله انتشارات هستان منتشر شد و در اختیار اهل هنر قرار گرفت. در این کتاب عقیقی کوشید تا دانش خود پیرامون ساز تنبور را به زبانی ساده بیان کند.

کتاب «سماع باران» شیوه ای برای تنبور نوازی تالیف نوشین عقیقی منتشر و طی مراسمی در خانه موسیقی رونمایی شد. نوشین عقیقی با تشکیل گروه موسیقی یاوران از سال ۱۳۷۵ و برگزاری کنسرت‌های متعدد در داخل و خارج از کشور فعالیت موسیقی خود را ادامه داد. کتاب «سی‌پاره: سی قطعه برای دف» و «دستان حقانی” برای تنبور از دیگر تالیفات او و آلبوم‌های «یاد باران»، «بوی باران» و «بداهه‌نوازی دف» از آلبوم‌های مستقل او است.

درباره کتاب سماع باران

کتاب «سماع باران» روز ۱۷ اسفند ماه با حضور جمعی از هنرمندان و هنردوستان در سالن اجتماعات خانه موسیقی رونمایی شد. فهرست نوشتارهای این کتاب عبارتند از:

تمنای وصل
یار می‌گوید الله
به جان تو
وارانه
لالایی کردی

برای تکمیل مباحث این کتاب مطالعه کتاب زمینه شناخت تنبور نوشته حیدر کاکی مناسب است. نوشته‌های این کتاب غنی و پرمحتوا همچون تلفیقی از آثار علی‌اکبر مرادی گوران و رامین کاکاوند صحنه است. تنبور یکی از سازهای زهی است که در آن سیم‌ها از روی دسته‌ای بلند و کاسه‌ای عبور کرده‌ و با ضربه انگشتان به صدا درمی‌آید. تنبور را بعضی تنبوره نیز گویند و امروزه از تنبور می‌توان به ساز محلی با دسته‌ای بلندتر و کاسه‌ای بزرگتر و منحنی تر از سه‌تار دانست. این ساز دارای ۲ یا ۳ سیم و ۱۴ پرده به فاصله اکتاو است.

این کتاب را با دیگر کتاب نوشین عقیقی یعنی دستان حقانی تنبور مقایسه کنید. ساز تنبور را با پنجه می‌نوازند و این خود دلیلی است بر ارتباط خانوادگی تنبور و دوتار محلی و سه‌تار که آنها نیز با انگشت(ناخن) به صدا درمی‌آیند. تنبور، دارای شخصیتی عرفانی و حماسی است و این ساز برای نواختن قطعات حماسی نیز استفاده می‌شود. این ساز در طول سیر و سفر تاریخی و فرهنگی تنبور در نقاط و نواحی مختلف نام‌ها و شکل‌های متفاوتی پیدا کرده است.