بزرگان موسیقی

داود

داود خوش‌آواز از نسل یهودا فرزند یعقوب از پیامبران بنی‌اسرائیل بود که به مقام پادشاهی رسید و اورشلیم را برای بنی‌اسرائیل فتح کرد.

بامشاد نوازنده و موسیقی‌دان دوره خسرو پرویز دوم ساسانی است که او را چون باربد کم‌مانند دانسته‌اند و از بزرگان موسیقی ایران است.

سرکش از رامشگران و خنیاگران ماهر و چیره دست دربار خسرو پرویز بود و پیش از باربد بهترین موسیقی‌دان دربار بشمار می‌رفت.

یحیی تارساز (۱۲۵۴-۱۳۱۰) با نام اصلی هُوْهانِس آبکاریان، موسیقی‌دان ارمنی متولد اصفهان و سازنده سازهای ایرانی بود.

نکیسا موسیقی‌دان، رامشگر و خواننده عهد ساسانی است که استاد چنگ‌نوازی بود و در دربار خسرو پرویز ترانه می‌سرود.

ابوالحسن علی بن نافع مشهور به زریاب، موسیقی‌دان، خواننده بربطنواز و مروج سبک زندگی بود که در عراق، آفریقا و اندلس زیست.

سلمک (Salmak) موسیقی‌دان نامدار دوران هارون‌الرشید خلیفه عباسی بود که نوآوری‌های زیادی در زمینه موسیقی داشت و نام گوشه‌ای در دستگاه شور است.

آزادوار چنگی (آزاده) مشهورترین و بزرگترین نوازنده و موسیقی‌دان زن در دوره ساسانی است که در موسیقی ایرانی جایگاه ویژه‌ای دارد.

باربد شاعر، خنیاگر، موسیقی‌دان، بربت‌نواز و ترانه‌سرای ایرانی اهل خراسان بود که در دربار شاهنشاه خسرو پرویز نوازندگی می‌کرد.

استاد خداوردی سازنده و نوازنده صاحب سبک تنبور بود که در حدود سال ۱۲۰۰ هجری چشم از جهان فرو شست و اطلاعات بیشتری از زندگی او وجود ندارد.