تاریخچه موسیقی

گوسان

گوسان (Gusan) واژه‌ای ارمنی و به معنی خنیاگری است که اشعاری حاوی داستان‌های پادشاهان و قهرمانان گذشته، همراه با آوای موسیقی می‌خواند.

گیدو آرتزو (Guido d’Arezzo) کشیشی ایتالیایی متولد ۹۹۱ یا ۹۹۲ و متوفی ۱۰۳۳ است که در قرون وسطی زندگی می‌کرد و نت‌نویسی را بنیان نهاد.

تاریخچه نت موسیقی را می‌توان به دوران پیش از میلاد در یونان تعقیب کرد اما به نظر می‌رسد نت امروزین بوسیله گیدئو آرتزو در قرون وسطی پدید آمد.

آلفرد لومر موسیقی‌دان نظامی فرانسوی بود که در زمان پادشاهی ناصرالدین‌شاه قاجار به ایران آمد تا به دانشجویان موسیقی دارالفنون آموزش دهد.

بامشاد نوازنده و موسیقی‌دان دوره خسرو پرویز دوم ساسانی است که او را چون باربد کم‌مانند دانسته‌اند و از بزرگان موسیقی ایران است.

رامتین از موسیقی‌دانان به نام ایران در دوران پادشاهی ساسانیان و هم عصر دیگر موسیقی‌دانانی چون باربد و نکیسا است.

سرکش از رامشگران و خنیاگران ماهر و چیره دست دربار خسرو پرویز بود و پیش از باربد بهترین موسیقی‌دان دربار بشمار می‌رفت.

یحیی تارساز (۱۲۵۴-۱۳۱۰) با نام اصلی هُوْهانِس آبکاریان، موسیقی‌دان ارمنی متولد اصفهان و سازنده سازهای ایرانی بود.

نکیسا موسیقی‌دان، رامشگر و خواننده عهد ساسانی است که استاد چنگ‌نوازی بود و در دربار خسرو پرویز ترانه می‌سرود.

سرود خسروانی (خسروانی‌ها) هفت گوشه موسیقی و اشعار هجایی در ایران پیش از اسلام رایج بودند و همراه با موسیقی ویژه اجرا می‌شدند.